امروز سایت لحظه های خوش من و تو برای شما یک انشای طنز آمیز نوشته است که بسیار خنده دارا ست و درواقع هدف خنداندن شما عزیزان است این طنز درباره ازدواج است که باهم میخوانیم و میخندیم

پیش بابایی می روم و از او می پرسم:
“ازدواج چیست؟”
بابایی هم گوشم را محکم می پیچاند و می گوید:
“این فضولی ها به تو نیومده، هنوز دهنت بوی شیر میده، از این به بعد هم دیگه توی خیابون با دخترای همسایه ها لی لی بازی نمی کنی، ورپریده!“
متوجه حرف های بابایی و ربط آنها به سوالم نمی شوم، بابایی می پرسد:

........

بقیه مطلب در ادامه مطلب

ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ :

ﭘﺴﺮ: ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﻣﻮﻗﻌﺶ ﺷﺪ. ﺧﯿﻠﯽ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﮐﺸﯿﺪﻡ.

ﺩﺧﺘﺮ : ﻣﯽﺧﻮﺍﯼ ﺍﺯ ﭘﯿﺸﺖ ﺑﺮﻡ؟

ﭘﺴﺮ : ﺣﺘﯽ ﻓﮑﺮﺷﻢ ﻧﮑﻦ!

ﺩﺧﺘﺮ : ﺩﻭﺳﻢ ﺩﺍﺭﯼ؟

ﭘﺴﺮ : ﺍﻟﺒﺘﻪ ! ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺩﯾﺮﻭﺯ!

ﺩﺧﺘﺮ : ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﺑﻬﻢ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﺮﺩﯼ؟

ﭘﺴﺮ: ﻧﻪ! ﺑﺮﺍﯼ ﭼﯽ ﻣﯽﭘﺮﺳﯽ؟

ﺩﺧﺘﺮ : ﻣﻨﻮ ﻣﯽﺑﻮﺳﯽ؟

ﭘﺴﺮ : ﻣﻌﻠﻮﻣﻪ ! ﻫﺮ ﻣﻮﻗﻊ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﻧﻢ.

ﺩﺧﺘﺮ : ﻣﻨﻮ ﻣﯽﺯﻧﯽ؟

ﭘﺴﺮ : ﺩﯾﻮﻭﻧﻪ ﺷﺪﯼ؟ ﻣﻦ ﻫﻤﭽﯿﻦ ﺁﺩﻣﯽﺍﻡ؟!

ﺩﺧﺘﺮ : ﻣﯽﺗﻮﻧﻢ ﺑﻬﺖ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﮐﻨﻢ؟!

ﭘﺴﺮ : ﺑﻠﻪ. ﺩﺧﺘﺮ : ﻋﺰﯾﺰﻡ!

.

.

.

.

.

.

.

.

. ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ : ﮐﺎﺭﯼ ﻧﺪﺍﺭﻩ ﻣﺘﻦ ﻗﺒﻠﯽ ﺭﻭ ﺍﺯ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﺑﺨﻮﻥ

ســــر زده بیــــــا …
کمــــــﮯ آشفتــــگی بــــد نـیست …
آن وقــــــت …
تکــــــاندن ِ شانــــــه هاﮮ ِ پُـر غُـبــــــار
و مُرتب کردن ِ موهــــــاﮮ ِ پریـشــــــانت ،
بهانـــــــﮧ اﮮ مـﮯشود براﮮ ِ زندگـــــــﮯ . . .

به کلاغــــها بگویید :

قصه ی من

اینجا

... تمام شد ،

یکی ..

بود و نبود مرا با خود برد ... !

مواظب باش

مواظب حرف هایت

طعنـہ هایت

رفتار هایت ...

بترس از روزے ڪـہ لمس בستهایم ...



فقط از روے سنگ قبرم ممڪـטּ باشـב ... !

دیشب را تا صبح بدنبالت گشتم
لابه لای تمام خاطرات گذشته...
تمام خوبهایم را  ورق زدم...
لحظه به لحظه اش را...
رد پایت همه جا جاریست...
اما...
دوباره تکرار داستان همیشگی
نبود تو و انتظار من...!!!
امروز را هم دوباره دنبالت می گردم......مثل همه روزهای نبودت!!!
امروز هم سراغت را از تمام برگ ها می گیرم...!
شاید برگی را از قلم انداخته باشم!

یا اینکه چقدر هر دو مان عوض شده ایم

یا اینکه هر کداممان کجای دنیا افتاده ایم

اصلا مهـــم نیست !

باران که ببارد  هر وقتی که می خواهد باشد

دل هایمان هوای هم را می کند !!!

الا ای برف

چه می ‏باری بر این دنیای ناپاکی؟

بر این دنیا که هر جایش رد پایی از خبیثی ست

مبار ای برف

تو روح آسمان همراه خود داری

تو پیوندی میان عشق و پروازی

تو را حیف است باریدن به ایوان سیاهی‏ ها

تو که فصل سپیدی را سرآغازی

مبار ای برف