چرا استخوان‌های ما آب‌رفته است؟

اگر شما تصویر سی‌تی‌اسکن استخوان ران پای خودتان را ببینید، متوجه می‌شوید استخوان ران‌ها ما کمتر از ساختاری استخوانی انباشته شده که به نام ساختار اسفنجی شناخته می‌شود و باعث می‌شود استخوان‌های ما سبک‌تر و البته شکننده‌تر باشند و بیشتر در معرض پوکی استخوان قرار بگیریم.

اما به نظر نمی‌رسد استخوان‌های ضعیف‌تر و شکننده‌تر راهبرد فرگشتی مناسبی باشند، پس این اتفاق چرا رخ‌داده است؟

یک پژوهش استخوان‌های یکی از قدیمی‌ترین گونه‌های انسان‌ریخت‌ها یا Australopithecus africanus (آسترالوپیتکوس آفریکانوس)، نئاندرتال‌ها، انسان‌های هوشمند اولیه (early Homo sapiens)و انسان‌های مدرن امروزی را باهم مقایسه کرده است.

این مقایسه نشان داده که همه موارد مورد مقایسه حتی انسان‌های مدرن اولیه، استخوان‌های چگال‌تری نسبت به انسان امروزی دارند. محقق ارشد این مقاله عامل کلیدی در تغییر چگالی و بافت استخوان انسان مدرن را سبک زندگی ساکن و کم‌تحرک انسان امروزی می‌داند.

استخوان ضعیف‌تر هزینه‌ای است که ما به خاطر دست کشیدن از ساعت‌ها تعقیب و گریز و جست‌وجو برای به دست آوردن غذا پرداخته‌ایم.

پژوهش دیگری هم با مقایسه استخوان مفصل ران گونه‌های شکارچی-گرد آور اولیه و کشاورزان اولیه، این نظریه را تایید می‌کند.

این بررسی نشان داده گونه‌های اولیه جنس Homo حتی انسان‌های هوشمند اولیه که شیوه زندگی‌شان برمبنای شکار و گردآوری غذا بوده، استخوان مفصل رانی به قدرتمندی انواع میمون‌ها دارند.

درحالی‌که تأثیر یکجانشینی حتی در کشاورزان اولیه هم دیده می‌شود و آنها استخوان‌های کم‌چگالی تری دارند.

این مقاله نتیجه‌گیری کرده است که عدم ورزش شدید باعث به وجود آمدن استخوان‌های سبک‌تر و ضعیف‌تر می‌شود.